طرح تفکیک جنسیتی مجریان تلویزیون ( روزنامه ایران 18 اردیبهشت 139

اجرا در تلویزیون می‌تواند نمایانگر هویت یک جامعه باشد. مجری ویترین یک برنامه تلویزیونی محسوب می‌شود که در مطرح شدن یک برنامه نقش بسیار مهمی دارد. در کنار تفاوت‌های معمول اجرا در رادیو و تلویزیون، اجرای تلویزیونی به دلیل استفاده از اله‌مان‌های بصری اثرگذاری خاص خود را دارد.

در صداوسیما جدا از بحث عدم ستاره‌سازی در حوزه اجرا قوانینی هم درباره مجریان وجود دارد. مثلاً اینکه مجری فقط در یک شبکه باید اجرا کند. قانون تفکیک مجریان زن و مرد هم چندی پیش مطرح شد و گویا اخیراً با جدیت بیشتری پیگیری می‌شود.

نقش مهم یک مجری در برنامه‌ تلویزیونی به او اهمیت کارش را گوشزد می‌کند و در سال‌های اخیر برخی از مجریان ما اهمیت کارشان را در ساختارشکنی دانسته‌اند. اما این ساختارشکنی هم قیمت دارد و هم تعریف درست. تعریفی که شاید برخی از مجریان جوان‌تر به آن آگاهی نداشته باشند و باعث شوند اتفاقی بیفتد که کار دیگر مجریان را هم تحت تأثیر قرار دهد.

ژیلا صادقی در این زمینه می‌گوید: به نظرم این قانون برای بالا بردن کیفیت برنامه‌ها نیست بلکه برای رعایت مسائلی است که برخی از مجریان کم‌تجربه به آن دامن زدند و اصول حرفه‌ای را رعایت نکردند.

او معتقد است: وقتی مجریان با استاندارد لازم و تخصصی بسیار دقیق و تعریف شده برای این جایگاه انتخاب شوند قطعاً نگرانی‌ها کمتر است و میزان خطاها پائین‌تر می‌آید چرا که همه می‌دانند این مجری کارش را بلد است و کسانی که مسئولیت نظارت بر مجریان را هم دارند دغدغه کمتری دارند. این مجری می‌افزاید: وقتی انتخاب مجری‌ها براساس رابطه و... باشد باید منتظر اتفاقات ناخوشایند هم باشیم.

مجری خانه فیروزه‌ای ادامه می‌دهد: باید دید واقعاً همه مجریان ما مجری هستند که این قانون را برایشان در نظر بگیریم. آیا رویمان می‌شود به ژاله صادقیان، شعله قهرمانی، گیتی خامنه و... بگوییم کنار یک مجری مرد اجرا نکنید. باید بدانیم هر فردی که جلوی دوربین قرار می‌گیرد و حرف می‌زند مجری نیست.

صادقی با اشاره به اینکه باید براساس تجربه و سن کاری افراد این قانون را لحاظ کرد، می‌گوید: وقتی ویترین رسانه دست مجری است پس بسیار زیر ذره‌بین است و این وظیفه‌اش را سنگین‌تر می‌کند. امیدوارم از ابتدا مجریانی انتخاب شوند که همه جوانب اصولی کار را رعایت کنند.