من بهشت را با چشمان خود دیدم

من بهشت را با چشمان خود دیدم

من خورشید را با دستان خود لمس کردم ، دور از هیاهو در پی شادی و هیجان کودکانه .

وقتی خاطره ها یکی می شود... اما اینجا همه چیز متفاوت است . چه کسی باید انسان با هوشی باشد که مسیر دهکده روی آب را حس کند ؟؟؟ شما ؟؟؟!!! 

باید اینجا باشید تا ببینید. ولی من باز سکوت نخواهم کرد. سرزمینی یکپارچه آرامش همراه با عطر خوش طبیعت را باید تجربه کنید .بیایید این بار متفاوت سفر کنید .من می خواهم خودم پای عکس های یادگاری این سرزمین شبه بهشت را امضا کنم. در اوج آسمانش ،در پهنای دریای بیکرانش ،در شکاف صخره هایش خاطراتم را یادداشت کردم .جای همگی خالی ، یادتان کردم .

مادران و پدران ، دختران و پسران ، عروس و دامادهایی که به دنبال گوشه ای دنج و زیبا ، خاک بی همتا می گردید ، به هانوی فکر کنید . به روستای شناور در آب با تمام امکانات کامل و زیبا ، به چند شب زندگی در کشتی مجلل که چون نو عروسی خرامان خرامان زندگی بی انتهای خود را به رخ دریا می کشد. باور کنید اگرچه باور نکردنی است ... اینجا طبیعت زبان گشوده با تک تک شما حرف هایی دارد. در حقیقت خوشبخت ماییم اگر همسران طبیعت شدیم . اینجا می شود مراسم آشتی کنان انسان و طبیعت را عکاسی کرد. اینجا می شود در پی قانون طبیعت برکت دنیا را معنا کرد . نمی دانم چه بگویم فقط چیزی شبیه شروع یک زندگی عاشقانه و عکس یادگاری تازه عروس و تازه دامادی که می خواهند خانه زیبای شان را با برگ های بامبو تزیین کنند ... 

ادامه یادداشت را در وب سایت شخصی ایشان به آدرس :

http://zhilasadeghi.ir/index.php?option=com_content&task=view&id=199&Itemid=1

مطالعه نمایید.